Głównym celem badawczym monografii jest spójne opisanie wpływu uwarunkowań psychologicznych, kulturowych i etycznych na podejmowane decyzje z zakresu ekonomii i finansów. Realizacja tego celu wzbogaca dyscyplinę ekonomii i finansów wiedzą o rzekomo nieistotnych czynnikach wpływających na podejmowane działania inwestycyjne. Z perspektywy klasycznej teorii finansów istotne przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych powinny być jedynie czynniki ekonomiczne i finansowe, na poziomie mikro, na przykład: dochód konsumenta, maksymalizacja zysku i minimalizacja kosztów, oraz na poziomie makro, na przykład: prowadzona polityka pieniężna i fiskalna danego kraju czy poziom bezrobocia. Okazuje się zatem, że istnieje wiele czynników pozaekonomicznych i pozafinansowych, które mają bardzo silny wpływ na decyzje inwestorów w otoczeniu finansowym. Są to czynniki o podłożu psychologicznym, opisane w teorii ekonomii i finansów behawioralnych (myślenie intuicyjne, cechy osobowości, płeć ), czynniki kulturowe opisane w literaturze z pogranicza zarządzania międzykulturowego, finansów kulturowych (wzorce myślenia, odczuwania, zachowania, które odróżniają członków jednego kręgu kulturowego od drugiego), czynniki etyczne związane z koncepcją inwestowania społecznie odpowiedzialnego (wyznawana religia, wartości moralne) i etyką behawioralną (postawy altruistyczne) oraz pozostałe, rzekomo nieistotne czynniki o podłożu na przykład biologicznym czy neurologicznym.
W książce podjęto próbę analizy ewolucji zarówno racjonalnego, jak i emocjonalnego, kulturowego i etycznego aspektu istoty ludzkiej. Zdaniem autorki istnieją zasadnicze problemy definicyjne i braki spójności rozumowania rzeczywistego zachowania się jednostek w środowisku finansowym. Ponieważ w środowisku naukowym pojawiają się coraz liczniej głosy prezentujące postulat zmodyfikowania tradycyjnego podejścia i wykładni ekonomii i finansów, istnieje potrzeba, aby ponownie skoncentrować się na fenomenie, jakim jest człowiek. Antropocentryzm, czyli stawianie osoby ludzkiej w centrum uwagi stosunków ekonomicznych umożliwia prowadzenie analizy interdyscyplinarnej i znalezienie rozwiązań bardziej efektywnych i zgodnych z rzeczywistością. Za każdym inwestorem indywidualnym czy instytucjonalnym stoi przecież konkretna osoba z bagażem – tylko jemu znanych – doświadczeń osobistych, emocji, wpływów kulturowych czy religijnych. Wieloaspektowość uwarunkowań decyzji finansowych nie pozwala ograniczać się jedynie do koncepcji, które zredukowały człowieka do racjonalnego czynnika, optymalizującego swoją użyteczność w granicach dostępnego budżetu. Utylitarystyczna zasada maksymalizacji użyteczności jest dalece niewystarczająca, aby wyjaśnić rzeczywiste wybory ekonomiczne i finansowe jednostek. Abstrahując w analizie zachowań inwestycyjnych od pierwiastków psychologicznych, kulturowych i etycznych, ograniczamy wartość poznawczą ekonomii i finansów, pomijając w ten sposób determinanty, motywy i uwarunkowania, bez których bardzo łatwo zredukować daną dyscyplinę do nauki oderwanej od rzeczywistości.
W monografii podjęto próbę pokazania, jak w sposób multidyscyplinarny ekonomia i finanse mogą korzystać z dorobku innych nauk. Nowe kierunki rozwoju współczesnej nauki o finansach wskazują, że modelowy homo oeconomicus zawiódł, a jego miejsce zajął homo realis czy homo heuristicus, człowiek rzeczywisty, emocjonalny, stosujący wiele uproszczeń, heurystyk, ograniczony uwarunkowaniami kulturowymi czy religijnymi. Cytując T Sedlacka, warto zauważyć, że zarówno finansom, jak i ekonomii nie potrzeba więcej matematyki, ale więcej wszystkiego innego” .